اندازه‌گیری اثر مهاری عصاره‌ آبی هفت گیاه دارویی بر فعالیت آنزیم گزانتین اکسیداز به روش برون‌تنی

تولید بیش از اندازه اسید اوریک بوسیله آنزیم گزانتین اکسیداز باعث بروز بیماری نقرس می‌شود. مهارکننده‌های این آنزیم ازجمله داروی آلوپورینول از مهمترین داروهای ضد نقرس موجود می‌باشند. گیاهان دارویی ازجمله منابع طبیعی در دسترس هستند که ممکن است در درمان نقرس مؤثر و مفید باشند. در این مطالعه اثر مهاری عصاره آبی گیاهان کنگر فرنگی (Cynara scolymus L.)، بادیان رومی (Trachyspermum copticum (L.) Link)، بابونه (Matricaria chamomilla L.)، عشقه (Hedera helix L.)، ذرت (Zea mays L.)، زبان‌گنجشک (Fraxinus excelsior L.) و هوفاریقون (Hypericum perforatum L.) بر آنزیم گزانتین اکسیداز ارزیابی شد. آزمایش بدین شرح است که تحت شرایط کنترل شده، گزانتین در مجاورت آنزیم گزانتین اکسیداز به اسیداوریک تبدیل می‌شود. میزان جذب اسید اوریک در طول موج 295 به‌وسیله اسپکتروفتومتر UV قابل اندازه‌گیری می‌باشد. افزودن عصاره‌های گیاهی یا آلوپورینول (به‌عنوان گروه کنترل) به محلول حاوی آنزیم، با مهار آن می‌تواند باعث کاهش تولید اسید اوریک شود. ابتدا اثر مهاری آلوپورینول بر آنزیم و تکرارپذیری روش طی سه سری آزمایش مورد ارزیابی قرار گرفت و EC50 معادل g/mlμ43/0 بدست آمد. بعد از تثبیت روش، اثر عصاره‌های گیاهی در غلظتهای mg/ml 1/0، 5/0، 1، 5/1، 2 و 3 بر آنزیم مورد بررسی قرار گرفت. بابونه با 68% مهار آنزیم (001/0P